« Diasostes » (par C. , 1678), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 100c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/DIASOSTES
DIASOSTES, Διασώστης, Ductor, conductor. Luithprandus in
Legat. cap. 65 :
Civitate cum Diasosta meo egressus.Supra cap. 57 :
Sicque minus, ut res poscebat, turbatus, διασώστῃ, id est, Ductori meo 50. aureorum res pretio dedi. Diasostæ exercitus,in Novell. Justin. apud Julian. Antecess. cap. 532. 537. ductores exercitus. Vide Notas ad Alexiadem pag. 352. et Glossarium mediæ Græcitatis.