« Diatapsalon » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 101b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/DIATAPSALONDIATAPSALON, mendose, ut reor, pro Diatessaron, Vox musica, Nostris Quarte, quæ
constat duobus tonis et majori semitono. Hist. Canonizationis S. Edmundi Cantuar. Archiep.
inter Anecd. Marten. tom. 3. col. 1852 :
Nam alii tono, alii semitono, alii Diapente, alii per Diatapsalon, alii vero usque ad diapason voces Salvatoris laudantium clementiam extollebant.Vide Diapason.

