« 2 digma » (par C. , 1678), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 117b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/DIGMA22. DIGMA, Papiæ, et Ugutioni, Urina, ex Græc. δεῖγμα, Indicium, signum, quod urina denotet febris qualitatem et intensionem.
Alias δεῖγμα, sumitur pro armorum insigni. Vide Notas
nostras ad Cinnamum pag. 451. Joanni de Janua, Digma, est Dignitas, decus,
gloria.

