« »
 
[]« Dignitosus » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 118a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/DIGNITOSUS
DIGNITOSUS, In dignitate constitutus : Dignitoso, Danti. Gloss. Lat. Gr. Dignitosus, ἀξιωματιϰός. Occurrit in Fragmento Petronii pag. 42.
Dignitosus, est etiam idem, quod Dignus, seu colendus. Aldhelm. de Laude Virgin. cap. 28 :
Propter Dignitosam innocentiæ palmam :
id est, dignatione venerandam. Vetus Interpres Chrysostomi super Matthæum :
Quando in illo sæculo caro infirma Dignitosæ animæ fuerit subjecta.
Alcoran. Franciscan. pag. 11 :
Felicitas æternalis ex stola Dignitosa, quia in gloria Sanctorum.