« »
 
[]« Dilancinare » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 118b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/DILANCINARE
DILANCINARE, ut Lancinare, lacerare, Gall. Déchirer. Prudentius in Hymno S. Vincentii v. 256 :
Membra dilancinata interficis
.