![[]](http://media.enc.sorbonne.fr/ducange/jpg/D/122b.jpg)
« Diplomatarius » (par C. , 1678), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 122b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/DIPLOMATARIUSDIPLOMATARIUS. Glossar. MS. Regium Cod. 1013 :
Deplumatarius, Duplicator. Infra :
Diplomaxarius, duplicator. Sed legendum Diplomatarius, ut apud Joan. de Janua :
Diploma, duplex locutio. Diplomus, duplicatus. Diplomatarius, duplicator.Perperam Diplonia et Diplonatarius editum. Gloss. Isid. :
Diplomatarius, Duplicator. Perperam Papias, Diplomasarius. Grævio videtur Diplomatarius fuisse, qui duplicem seu duplicatam chartam vendit, quali utebantur in diplomatibus, unde et nomen invenerunt, ut vinarius, olearius, librarius, pomarius, et hujus generis alia, qui vinum, oleum, libros, poma vendit.
P. , 1766.
Diplomatarius Imperii Gallici, Qui scribendis regum nostrorum diplomatibus præfectus erat, comitis dignitate
insignitus, idem proinde qui Comes notariorum inscribebatur. Epitaph. quod exstat
in ecclesia parochiali Pitiv. in Belsia : Lod. Dion. Avarico Biturigium oriundo comitiva dignitate Diplomatariorum imperii Gallici primitus electorum dignissime ornato, etc. obiit viij. Id. Sept. cio. ci. xcvj.Vide in Comes 2.
