« Disafforestare » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 127b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/DISAFFORESTARE
DISAFFORESTARE, Forestam seu silvam in pascua, vel terram cultam convertere. Charta Forestæ ann.
9. Henr. III. cap. 3. apud Spelmannum in Afforestare :
Omnes bosci qui fuerunt afforestati per Richardum avunculum nostrum, vel per Reg. Johann. patrem nostrum usque ad primam coronationem nostram statim Disafforestentur, nisi sit dominicus boscus noster.Vide Deafforestare in Foresta.