DISBANNIRE, Glossarium mediae et infimae latinitatis, Du Cange et al.

« Disbannire » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 127c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/DISBANNIRE

DISBANNIRE, Disbandire, Bannum revocare. Lever le ban. Charta Guillelmi Archiep. Narbonens. ann. 1250 :

Et aliqua, quæ per unam Curiam banniuntur, alteri non licet Disbannire.

Alia ejusdem Archiepisc. :

Si quod habet Disbandiat et desamparet quidquid bandiverat in operatoriis pontis.

Ibidem :

Item volumus, quod Ecclesiam S. Petri de Claro, Capellam, et res alias, ad dictam Ecclesiam pertinentes, idem Vicecomes Disbandiat, et Archiepiscopo disponendas relinquat.

P. Carpentier, 1766.

◊ Charta ann. 1260. ex Chartul. Caunensi :

Determinavimus quod pro commisso hæresis dictæ Escuræ, medietas bonorum, quæ fuerunt Arnaldi de Caunis condam patris sui, commissa est in manu dom. regis retinenda, et alia medietas, quam dom. Adam de Miliaco tenens locum dom. regis, ut dicitur, in hac terra vendidit dom. abbati, eidem abbati Disbandienda, donec cum causæ cognitione examinetur, si dom. rex in ea aliquid juris habeat ; cum, quando vos eam saisivistis, eam possideret dictus abbas. Determinavimus etiam quod illa bona, quæ Arnaldus Escarboti vir dictæ Escuræ habebat pro successione paterna vel materna, vel per emptionem... non de Escura prædicta, ea Disbandiatis abbati Caunensi, donec cum causæ cognitione fuerit determinatum, si dicta Escura in eis aliquid juris habeat per obligationem pecuniariæ dotis.