« »
 
[]« Discapedinatus » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 128c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/DISCAPEDINATUS
DISCAPEDINATUS, Divisus, distractus. Inscriptio arcus triumphalis erecti in honorem Marchionis Uxellensis Cabilonum urbem introeuntis apud Cussetum in Hist. ejusd. urbis pag. 769 :
Auspicato isthoc adventas, Illustrissime Marchio, quando Discapedinata te civium vota indigetant, volnera civitatis serenifico voltu undequavorsum edulcaturum.
Simili notione verbum Discapedinare usurpavit Apuleius Floridorum lib. 1. ubi de Hyagni tibicine :
Primus, inquit, Hyagnis manus Discapedinavit in canendo
, hoc est, diduxit, distraxit, ut capedo seu spatium aliquod intercederet, cum duas tibias simul applicavit ori, et alteram dextra, alteram sinistra moderaretur.