« »
 
[]« Discommunicantes » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 131c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/DISCOMMUNICANTES
DISCOMMUNICANTES, Qui cum cæteris fidelibus non communicant, nec oblationes una cum iis offerunt. Concilium Arelat. II. sub Siricio PP. cap. 10 :
De his, qui in persecutione prævaricati sunt... Synodus Nicæna statuit, ut 5. annos inter Catechumenos exigant, et duos inter Discommunicantes, ita ut communionem inter Pœnitentes non præsumant.
Ubi Synodus Nic. cap. 11 :
Δύο δὲ ἔτη χωρὶς προσφορᾶς ϰοινωνήσουσι τῷ λαῷ τῶν προσευχῶν,
Id est, duos annos sine oblatione participes erunt orationum cum plebe.