« »
 
[]« Discordator » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 132c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/DISCORDATOR
DISCORDATOR, Discors. B. de Amoribus in Speculo sacerdot. MS. cap. 26 :
Non Discordator fratrum, non improperator.
Discordable, pro Contentieux, Litigiosus, in Charta ann. 1318. ex Chartul. S. Nicas. Mellet. :
Ont esté en bonne saisine et paisible de exerciter toute maniere de justice au lieu contentieux.
Infra :
au lieu Descordable. Articles Descordez,
de quibus scilicet disputatur, in Stat. ann. 1364. tom. 4. Ordinat. reg. Franc. pag. 512. Vide Discordiosus.