« 1 discurrere » (par C. , 1678), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 134a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/DISCURRERE1
1. DISCURRERE, dicuntur Missi, qui mittuntur in provincias, qui inde Missi
discurrentes passim appellantur. Epist. Ludovici Pii Imp. ad Sicharium Archiepisc.
Burdegal. :
Quoniam tamdiu illum in tua vel comprovincialium tuorum diœcesi immorari et Discurrere una cum Misso tuo jussimus, etc.Ita Rectores Discurrere dicuntur in lege 5. Cod. Th. de Offic. Rector. provinc. (1, 7.) cum intra provinciæ suæ fines per villas ad querelas provincialium excipiendas, sese conferunt. Discursus judicum, apud Senatorem lib. 5. Epist. 14.
Discursores, Iidem qui
Missi Discurrentes. Judices vel Missi Discursores, in Edicto Clotarii II. Regis post Synodum Parisiens. V :
Missi vel Discursores Monasteriiin alia ejusdem Clotarii Charta pro Monast. Corbeiensi. Vide Missus Discurrens et Decurrentes.