« Disgolare » (par P. , 1766), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 135b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/DISGOLARE
DISGOLARE, Distillare, effluere, Ital. Disgocciolare, Gall. Ecouler : unde
Disgolatorium, alveus, quo aqua diffluere potest. Stat. Vercel. lib. 3. pag. 89.
r°. :
Et more solito per antiqua et solita loca campi Disgolentur. Et quod faciat quod habentes terras et possessiones, in facie suæ terræ habeant fossata Disgolatoria, ita quod aqua pluviæ arceatur et fluat sicut fluere consuevit ; ut superius dictum est, liceat consorti illum alveum seu Disgolatorium fieri facere, etc.