« »
 
[]« Disgressari » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 135b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/DISGRESSARI
DISGRESSARI, pro Digredi. Utitur Alanus de Insulis in Planctu naturæ pag. 301.