« Disguarnimentum » (par P. , 1766), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 135c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/DISGUARNIMENTUM
DISGUARNIMENTUM, Id omne quo urbs vel castrum nudari potest. Charta ann. 1231. apud Manni
in Observ. histor. ad Sigil. ant. tom. 7. pag. 117 :
Promiserunt et juraverunt.... dare castrum Tondæ et munitiones suas omnes dicto communi S. Miniatis, guarnimentum et Disguarnimentum contra omnes ad potestatis et regiminis, quod pro tempore fuerit, mandatum.Vide Disguarnire.