![[]](img/image.png)
DISSICIO, pro Disseco, Jo. de Janua :
Dissicere, removere, separare : componitur a dis, et secare.Gloss. Gr. Lat. :
Διασϰορπίζω, Disicio, Dispargo, Dissipo.S. Ambrosius :
Ille veteris militiæ more Dissicere hostium cuneos, etc.Prudentius Hymno 1 :
Tu Christe somnum Dissice.Ubi Iso Magister,
Dissice, defectivum verbum est. Adde lib. Peristeph. Hymn. 3. v. 209. Paulinus Epistola ad Desiderium pag. 261. edit. 1685 :
Nos in area sua ventilat, in nobis purgat triticum, Dissicit paleas, urit zizania.lib. 3. de Vita S. Martini :
Lib. 3 :Dissiciensque cavæ fluitantia vellera nubis.
Eod. lib. :Dissiciens ruptis membrorum vincula modis.
Denique lib. 6 :Dissiciens sparsam procul a compage ruinam.
Ita in omnibus MSS. legi asserit Juretus, ut et apud Juvencum lib. 2 :Dissiciens, longeque suis Divortia ripis.
Et apud Marium Victorem lib. 1. in Genesim :Dissicit ille mei pecoris per devia pastus.
Et lib. 3 :.... Signataque limite certoTempora Dissiciens certa statione peracta.
Carmen de miseria vitæ humanæ, apud Barthium lib. 44. Advers. cap. 17 :Si tunc in partes populus se Dissicit unus.
Vide Savaronem ad Sidonium Carmine 5.Utinam et tuorum nubila affectuumVitalis eadem Dissicet victoria.
P. , 1766.
◊ Nostris Descaier
alias, pro Desecare, vulgo Couper, scier. Charta ann. 1320. in Chartul. S. Nicas.
Mellet. : Item les pasturages et usages, que les habitans ont ès marais de mener leurs bestes pasturer et Descaier l'herbe, etc.