1. DISSIPATUS, seu Dishypatus, Dignitas in Imperio CP. cujus mentio in aliquot Chartis Italicis apud Ughellum tom. 7. Italiæ sacræ pag. 411. et 1071. ubi Ricardus Judex Augustalis Dissipatus, sub Alexio Comneno Imp. et Joannes filius Ursi Imperialis Dissipati, sub ann. 1178. occurrunt. At quæ τῶν δισυπάτων fuerit dignitas, non memini me legisse. Hanc certe appellationem Romanorum Dictatori tribuit Lexicon Gr. MS. Reg. Cod. 2062. et Suidas :

Διγτάτωρ ὁ διπλασίαν τὴν ἀρχὴν ἔχων, ὁ παρὰ Ρωμαίους Δισύπατος ϰαλούμενος, ἢ ὁ μονάρχης, ὁ πάντα ϰρατῶν.

Id constat, nobilissimæ familiæ Byzantinæ nomen dedisse, ex qua memorantur ab Authore incerto post Theophanem sub Leone Bardæ filio, Thomas Dishypatus : in jure Græco-Romano pag. 288. Dishypatus alter sub Alexio Comneno, a Niceta in Andronico lib. 1. cap. 11. Georgius Dishypatus Lector Ecclesiæ Sophianæ : Manuel Dishypatus Archiepiscopus Thessalon. sub Theodoro Lascari apud Pachymerem lib. 1. cap. 11. Georgius Dishypatus sub ann. 1437. apud Phrantzen lib. 2. cap. 11. denique David Dishypatus, cujus scripta contra Barlaamum et Acindynum asservantur in Bibl. Regia Cod. 692. Vide Glossar. med. Græcit. col. 316.

2. DISSIPATUS, Pravus, in Onomast. ad calcem tom. 3. Act. SS. Mart. Locum non profero, quia falso indicatur.