« »
 
[]« Dissipere » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 143b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/DISSIPERE
DISSIPERE, pro Desipere, Insipienter agere. Angelomus in Genesim cap. 2. apud Bernard. Pez tom. 1. Anecd. part. 1. col. 74 :
Anima modo proficit, modo sapit, modo Dissipit.