DISSUPITARE, Sauciatis adhibere fomenta, curare ; unde Dissupitamentum et Dissupitatio, ipsa curatio. Constit. Ms. Alfonsi II. reg. Aragon. ann. 1334 :

Præcepimus quod cum contigerit... aliquem vulneratum Dissupitari de morte, vel membri perditione, seu mutilatione, aut debilitatione, aliqui ex cirurgicis.... renuunt Dissupitare vulneratum, seu differunt quousque amici inculpati dicti vulneris, seu is, ad cujus instantiam dicta Dissupitatio procuratur, apud cirurgicum seu cirurgicos conduxerint ; sive se redemerint pecunia minus debite et injuste, sic quod nulli ex illis, qui ita Dissupitantur eadem die vel infra unum aut duos dies aliquotiens moriuntur, etc. Ordinamus quod notarii curiarum,... antequam recipiant seu scribant dictum Dissupitamentum, recipiant juramentum ad sancta quatuor Dei Evangelia a dicto cirurgico sive cirurgicis, quod ab ipso Dissupitamento non receperint nec habuerint, nec exigere seu habere intendunt ultra decem solidos pro uno eodemque vulnerato.