« 1 distringere » (par C. , 1678), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 145c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/DISTRINGERE1
1. DISTRINGERE, Cum severitate punire, coercere, animadvertere. Senator lib. 2. Epist. 14 :
Genus pietatis est in illos Distringere, quia contra naturæ ordinem sceleratis se docentur actionibus miscuisse.Aurelian. in Regula cap. 28 :
Si quis pro qualibet culpa aut transgressione regulæ increpatur, aut disciplinam accipiat, arguenti respondere non præsumat : quia peccatum, quod hic Distringitur, in æterna examinatione non punitur.Ruricius Lemovicensis Episcopus lib. 1. Epist. 2 :
Parentum pietas Distringit ut corrigat, non perseverat, ut puniat, etc.
Destringere, Eadem notione. Gloss. Arabico-Lat. :
Destringo, per severitatem attendo.MS. :
Il Destraint les Barons, et les felons chastie.