« »
 
[]« Divisionale » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 150c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/DIVISIONALE
DIVISIONALE, ut Divisa 1. seu Testamentum, quod testator sua bona dividit hæredibus. Testamentum ann. 813. inter Instrum. tomi 1. Hist. Occitan. col. 38 :
In Christi nomine incipit Testamentum Dadilæ et Divisionale bonorum.
P. Carpentier, 1766.
Testam. Petri Ermeng. de Pozolas ann. 1088. inter Instr. tom. 6. Gall. Christ. col. 131 :
In nomine Domini. Hoc est testamentum vel Divisionale, quod fecit Petrus Ermengaudus de Posolas, dum bene memoratus jacebat in lectulo suo.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Divisionalis Brevis, Eadem notione. Testamentum anni 966. inter Anecdot. Marten. tom. 1. col. 85 :
Hic est Brevis Divisionalis, quem fecit Matfredus Vicecomes, et uxor sua Adalais, a die qua cupiunt pergere Romam, de omnibus rebus illorum mobilibus et immobilibus, propter remedium animæ eorum seu inter filios eorum.
Vide novam Gall. Christ. tom. 1. pag. 3. col. 2.