« Divomerat » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 151b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/DIVOMERATDIVOMERAT, Aperuerat. Gloss. Isidor. Corrige cum Grævio :
Dimoverat, Separaverat. Papias :
Dimovere, Disjungere, dividere, deducere.Glossar. in cod. reg. 7644 :
Divaricavit, Aperuit.

