DOCTORARE, Doctorari, Doctoris gradum conferre vel adipisci, Dottorare Italis ; Doctorifier, apud Christ. Pisan. in Hist. Caroli V. part. 3. cap. 70 :

Lequel (de patre suo loquitur) très amé serviteur et clerc excellent, gradué et Doctorifié a Boulongne la Grace en la science de médecine.

Charta Caroli reg. Sicil. ann. 1298. ex Cod. reg. 4659 :

Ambo et eorum quilibet, ipsius cancellarii in ejusdem partibus Provinciæ absentia vicem gerant, licentientur et etiam Doctorentur.

Acta capit. eccl. Lugdun. Mss. ad ann. 1338. fol. 37. v°. col. 1 :

In casu, in quo Petrus de Pollens, antequam alii essent de dicta militia provisi, licentiaretur seu Doctoraretur, dictam militiam sibi conferunt.

Occurrit præterea apud Murator. tom. 20. Script. Ital. col. 932. in Stat. Vercell. lib. 3. pag. 61. v°. etc. Histor. Archiep. Bremens. ap. Lappenb. pag. 39. vers. 23 :

Artes statim didicit, et ut has doceret

Magister effectus est, nemo qni doleret.

Dum legens in cathedra primum Doctoraret

Prebenda transmissa est, etc.