DOLABRUM, Glossarium mediae et infimae latinitatis, Du Cange et al.

« Dolabrum » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 156c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/DOLABRUM

DOLABRUM, Securis, apud Thwrocz. in Stephano Rege Hung. cap. 26. Gloss. Isidori : Dolumen, delubrum. Legendum Dolamen, Dolabrum : vel Dolabra : ut est apud Joann. de Janua. Glossar. vet. ex Cod. reg. 7641 : Dolabra, securis, vel ascia lapidaria. Hinc Codex MS. Consuetud. Ecclesiæ Colon. :

Villicus de Worme dabit ei duas secures et unum Dolabrum.

Consuetud. Augustæ Auscicorum MSS. ann. 1301 :

Qui operatur cum Dolabro debet solvere unum denarium Morlanum quolibet die domino seu dominis quorum sunt nemora vel forestæ prædictæ.

Vide Dolatoria.

P. Carpentier, 1766.

Dolabrorum Magister, Faber tignarius et lapidarius. Charta ann. 1288. ex Tabul. archiep. Auxit. :

Ita videlicet quod fabri, sabaterii, textores, magistri laborum et Dolabrorum solvat quilibet eorum per annum duodecim denarios.