DOMICELLUS 4, Glossarium mediae et infimae latinitatis, Du Cange et al.

« 4 domicellus » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 163b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/DOMICELLUS4

4. DOMICELLUS, apud Willelmum Thorn, videntur dici nobiliores famuli :

Domicellus Abbatis

, pag. 1784. Domicelli et servientes Monasterii, pag. 1980. quomodo valetos appellatos infra ostendemus. Ugutio et Joan. de Janua : Domicellus et Domicella quandoque dicuntur pulchri juvenes Magnatum, sive sint servientes, sive non. Vide Hist. Cortusior. lib. 7. cap. 7. lib. 9. cap. 10. et Statuta urbis Mediolan. part. 2. cap. 108. 494. et seqq.

les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.

Domicellus Papæ, Idem qui Camerarius, Custos cameræ Papalis. Ord. Rom. apud Mabill. Musæi Ital. tom. 2. pag. 426 :

Dominus vero Papa interdum ibidem, cum ad cameram suam redierit, consuevit novis cardinalibus creationem de eis mandare per Domicellum suum, interdum non.

Ibid. pag. 270. Domicelli etiam vocantur Nobiliores e familia Cardinalium.

P. Carpentier, 1766.

◊ Formula qua cardinalis aliquem in Domicellum suum eligit, in Formul. MS. fol. 33. v°. :

Volentes personam tuam propter hoc prærogativa nostræ benivolentiæ (prosequi) te in Domicellum et familiarem nostrum duximus admittendum, volentes ut Domicellus et familiaris noster re et nomine consequaris.

Dominellus, Idem quod Domicellus, Joanni de Janua. Vide suo loco.