« »
 
[]« Domiseda » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 175c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/DOMISEDA
DOMISEDA, Quæ solitudinem amat et domi sedet. Inscriptio apud Fabrettum pag. 252 :
Hic sita est Amymone pulcherrima lanifica pia pudica frugi casta Domiseda.