« »
 
[]« 2 doublerium » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 188c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/DOUBLERIUM2
2. DOUBLERIUM, Dolii species, quod duplum contineat sic dicti, nostris Doublier. Charta Guid. Malivic. ann. 1234. inter Probat. tom. 1. Annal. Præmonstr. col. 235 :
Dedit etiam dictis canonicis... duo Doubleria plena vini, percipienda singulis annis in tempore vindemiarum apud Vetolium.
Arest. ann. 1414. 12. Maii in vol. 11. arestor. parlam. Paris. :
Pro quolibet tonnello quinque solidos, pro trezello quatuor solidos, pro Doublerio tres solidos cum sex denariis. Un doublier de vin faisant et tenant les deux parts d'un journel de mouison,
in Ch. ann. 1465. ex Tabul. Portus-reg. Pedag. Peron. ann. 1295. ex Chartul. 21. Corb. fol. 355 : v°. :
Ung tonnelet ou cocquet d'allés, iiiixx. loyens pour le cocquet, doit quatre deniers ; c'est assavoir la queue Doubliere xvj. den.
Eo etiam pertinere videtur vox Douseul inter Redit. comit. Hannon. ann. 1265. ex Cam. Comput. Insul. :
Si a li cuens en le ville forage, de cascun brassin de cervoise, deux Douseus ; fa un Douseul iiij. caudrons, vij. los et xiiij. de chiervoise.
Vide infra Dublarium et Duplarium 1. Doublier vero, nunc Doubleau, tigni genus, in Stat. ann. 1399. tom. 8. Ordinat. reg. Franc. pag. 367. art. 4 :
Se aucun dudit mestier (de couvreur) est trouvé coulpable d'avoit fait aucun faulx ouvrage, comme d'avoir fait faulx Doubliers, trop cler laté, etc.