« Dour » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 189a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/DOUR
DOUR, Vox vernacula in agro Blesensi, f. pro Tour, Reliquiarum ad instar
turris seu turriculæ fabricatum. Visitatio Reliquiarum S. Launomari ann.
1274. inter Acta SS. Benedict. sæc. 4. part. 2. pag. 258 :
Vase quodam æneo ejusdem laminis cooperto, quod vas vulgariter a dicti loci indigenis Dour vocatur... vas autem tertium, quod le Dour vulgariter, postea reserantes, plurima ossa similiter invenimus.
P. , 1766.
◊ Celtis, Aqua, quibus etiam
Dor vel Thor portam significat, ut Docet D. Le Beuf tom. 2.
Collect. var. Script. pag. 190. Consule Bulletum in Dictionario Celtico. Alia notione,
vide supra in Dornus.