DRACONARIUS, Ugutioni et Joanni de Janua, Vexillifer, qui fert vexillum, ubi est Draco depictus. Gloss. Græco-Lat. : Δραϰοντειοφόρος, Draconarius. Occurrit eadem vox in Notis Tyronis pag. 161. Vopiscus in Aureliano :

Aquilifer legionis tertiæ cum vexilliferis et Draconario, cornicinibus atque liticinibus diripuerunt.

Modestus de Vocabul. rei militar. :

Dracones etiam per singulas cohortes a Draconariis feruntur ad prælium.

Idem :

Signiferi, qui signa portant, quos nunc Draconarios vocant :

quæ iisdem verbis occurrunt apud Vegetium 2. 7. Leo in Tactic. cap. 3 : Βανδοφόρους, ἤτοι δραϰοναρίους. Ordo Romanus :

Milites Draconarii, id est, qui signa portant.

Petrus Diacon. lib. 4. Chr. Casin. cap. 39. Henrico Regi Romam adventanti occurrisse scribit Bajulos, Cereostatarios, Stauroforos, Aquiliferos, Leoniferos, Lupiferos, Draconarios, etc. Scholam Draconariorum habet lex 6. § 7. Cod. de Offi. Præf. Præt. (1, 27.) Draconarii meminit etiam Ammianus lib. 20. ubi videndus Lindenbrogius. Vide Glossar. med. Græcitatis.