« »
 
[]« Drailium » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 192b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/DRAILIUM
DRAILIUM, Certus campanæ tinnitus, ut opinor. Charta ann. 1346. ex Tabul. S. Petri de Curte :
Ut consules et universitas mansi Garnerii haberent joculatorem seu guacham publicum, qui in noctis crepusculo et mane modicum ante auroram, et aliis horis competentibus sonaret cornu suum vel tubam, et postmodum Drailium, ut moris erat, in turri.
Ubi, si Drailium aperte a cornu vel tuba non distingueretur, facile suspicarer [] legendum esse Grailium. Vide infra Grala, Graylator et Grelare.