« »
 
[]« Dua » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 198c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/DUA
DUA, pro Duo, neutr. plur. dixisse veteres, notum ex Quintiliano l. 1. cap. 9. et aliis. Veteres Glossæ : Biceps, Dua capita. Vetus inscriptio nuper detecta in Ecclesia Monast. S. Acheoli juxta Ambianum :
Pro Salute et Victoria Exx G Apollini e Tuer Jugodumno Tribunalia Dua Se Tubogius Esuggi F. D. S. D.
Ita in Codicibus MSS. Capitularium, et in Lege Bajwar. Dua crebro pro duo legi monet Stephan. Baluzius in Not. ad ead. Capitul. pag. 1125. Dua Capitula, in Capitul. Aquisg. ann. 789. cap. 22. 23. ubi alii Codices duo præferunt. Codex MS. Irminonis Abb. S. Germani fol. 61. col. 2 :
Faciunt Dua carra ad vinericiam.