« Ductabilis » (par P. , 1766), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 202a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/DUCTABILISDUCTABILIS, Qui facile duci potest, ductilis. Arest. ann. 1339. 12. Apr. in vol. 3.
arestor. parlam. Paris. :
Si dicti canonici vellent tradere pignora portabilia seu Ductabilia, etc.Vide mox Ductibilis.

