« »
 
[]« Eagium » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 221a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/EAGIUM
EAGIUM, Ætas, nostris etiam alias Eaige, pro Age. Charta Phil. V. ann. 1319. in Reg. 59. Chartoph. reg. ch. 250 :
Convenerunt quod Constancia de Fuxo, domina Mirapicis, habeat et ad ipsam pertineant dispositio et regimen personæ, familiarium, sumptuum ac expensarum Gastonis de Levis, filii sui minoris Eagio.
Vitæ SS. MSS. ex Cod. 28. S. Vict. Paris. fol. 100. v°. col. 2 :
La forme de Saint Marc fu tele, lonc nés, sourciz vautis, biaus par iex (yeux), les cheveux cercelés, longe barbe, de très bele composition de cors, de moien Eaige.
Vide supra Aagiatus et Aegiatio.