« 2 ecclesiasticus » (par C. , 1678), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 227c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/ECCLESIASTICUS2
2. ECCLESIASTICUS,
Clericali et Ecclesiastico ordine donatus, qui Clericus Ecclesiasticus
dicitur ad discrimen Acephalorum, apud Isidorum lib. 2. de Ecclesiasticis officiis cap. 3.
Quodvultdeus Diaconus in Epist. ad S. Augustinum libro de Hæresib. ejusdem Augustini
præposita, Ecclesiasticum vocat Epistolæ perlatorem, quem Augustinus in
præcedenti Epistola Subdiaconum indigitaverat. Concilium Vasense can. 3.
statuit,
Presbyteros non per quemcumque Ecclesiasticum, sed per SubdiaconumChrisma ab Episcopis petere debere. Ita usurpant lex 49. Cod Th. de Decurion. (12, 1.) lex 5. 20. 21. eod. Cod. de Episcop. (16, 2.) Silvester Giraldus in Topogr. Hibern. dist. 3. cap. 26 :
Viri, qui Ecclesiastica gaudent immunitate, et quos viros Ecclesiasticos vocant, quanquam Laici et uxorati, comis quoque prælongis trans humerum diffusis, solum armis renunciantes, in signum protectionis,f. professionis.
Pontificali impositione, amplas in capite coronas gestant. Leo Ost. lib. 2. cap. 98 :
Pandulfus Marsorum Episcopus, vir nobilis et Ecclesiasticus, ad hoc Monasterium venit.Vide eumdem lib. 3. cap. 64.