EFFIGIARE, Glossarium mediae et infimae latinitatis, Du Cange et al.

« Effigiare » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 232c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/EFFIGIARE

EFFIGIARE, Effingere, depingere. Octavius Felix :

In lapides Effigiatos unctos et coronatos.

Sidonius lib. 6. Epist. 12 :

Sacravit templis, formavit statuis, Effigiavit imaginibus.

Solinus in Præfat. Polyhist. :

Ante omnia Effigiant modum capitis.

Paulinus lib. 3. de Vita S. Martini :

Effigians clypeo insanam cristisque Minervam.

Idem. lib. 4 :

.... quæ munere Christi

Effigians illam quam Christo judice sumpsit.

Prudentius in Psychomach. :

... Nam viscera limo

Effigians.

Ordericus Vitalis lib. 4 :

Scriptisque laudabilia virtutum suarum monimenta Effigiarunt.

Hanc vocem reponunt viri docti in leg. ult. Cod. Theod. de Excus. artif. (13, 4.) Ad Effigiandos sacros vultus, cum in edit. legatur Efficiendos. Utitur etiam idem Prudent. in Cathemer. Hym. 10. Peristeph. Hym. 4. etc. Pro imitari vero, seu repræsentare sumitur in Prologo Vitæ S. Dympnæ Mart. Maii tom. 3. pag. 479 :

Assimilatus simiæ, quæ fortuitu gestus humanos Effigiare videtur.

Effigia, Effigies, dixit Plautus.

les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.

Effigiatio, Figmentum, in Actis SS. April. tom. 3. pag. 99.

les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.

Effigiator, Qui effingit sive sculpendo sive pingendo. Legenda de SS. Martyribus in Hamburg et in Ebbekestorp reconditis, apud Leibnitium tom. 1. Scriptor. Brunsvic. pag. 184 :

Horum etiam memoriam celeberrimam libris extendere, decorum est scriptoribus, honestum cælatoribus, ingeniosum Effigiatoribus et pulchrum pictoribus.

Hic Effigiator idem videtur qui Sculptor, isque solus.