« »
 
[]« Effucturus » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 234a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/EFFUCTURUS
EFFUCTURUS, Obventurus. Charta ann. 1138. inter Probat. tom. 2. Hist. Occit. col. 483 :
Quidquid etiam mihi vel meis successorio jure, sive alio modo Effucturum est, hoc totum plenarie tibi cedo, ut dominus sis, etc.