« Eia » (par C. , 1678), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 236c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/EIA
EIA, Insula, a Saxonico Eage. In libro
Ramesiensi sect. 2. Rameseia, exponitur
Insula arietum: apud Huntindonensem,
Herteia, insula cervi: apud Matthæum Westmonasteriensem ann. 833. Seiapeia, ovium insula. Interdum aquam sonat : unde nomina locorum, qui aquis sunt vicini, aut paludibus, pleraque in eia sæpe desinunt apud Anglos. Hinc nostri eauë, vel eau, pro aqua acceperunt. Vide Lexicon Runicum Olai Wormii in Ei, et Glossarium Teuton. Schilteri in Ach.