« »
 
[]« Elacris » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 237c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/ELACRIS
ELACRIS, pro Alacris. Acta S. Cassiani apud Ill. Fontainum ad calcem Antiq. Hortæ pag. 345 :
Unde Elacres una dicebant voce sonora,
Est Cassianus nobis adeo recolendus,
Nobilitate nitet, etc.