« Elata palmæ » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 238a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/ELATA
ELATA Palmæ, Ejus tenellum
germen in altum sese extollens. Cant. Cant. 5. 11 :
Comæ ejus sicut Elatæ palmarum, nigræ quasi corvus.Hunc locum commentans Hamelinus de Verulamio in suo libro de Monachatu apud Marten. Anecd. tom. 5. col. 2. ait :
Comæ Ecclesiæ sunt fideles, qui Deo adhærent, et bene agendo quasi in capite pendentes honorem conferunt : bene Elatis palmarum comparantur, quæ valde in altum crescunt, et inferius graciles ac in summis grossiores fiunt.