« Elemosinarius » (par L. , 1883–1887), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 246b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/ELEMOSINARIUS
ELEMOSINARIUS. Eleemosynarius 3 :
Insuper volumus et mandamus quod in domo et congregatione dictorum cecorum numerus trecentorum pauperum, prout alias ordinavimus, perpetuo observetur, et quod ab Elemosinario nostro vel heredis nostri predicti, quem Elemosinarium ad visitandum loco nostri dictam domum constituimus, quandocumque de dicto numero aliquis defuerit, suppleatur. (Litt. pat. sancti Ludovici de Quinze-Vingts, 1270. mus. arch. dep. p. 185.)