ENANTARE, Glossarium mediae et infimae latinitatis, Du Cange et al.

« Enantare » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 263a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/ENANTARE

ENANTARE. Fori Aragon. lib. I. fol. 25. edit. 1624 :

Statuimus et ordinamus, quod omnes literæ, quæ impetratæ vel obtentæ fuerint amodo contra forum et consuetudinem regni Aragonum, ad impediendum officium Justitiæ Aragonum, quod ipsa Justitia non possit Enantare, vel procedere, nec Justitiam facere partibus, secundum quod suo officio convenit, etc.

Lib. 3. pag. 49 :

Cum processus, qui habitus est ad unum effectum et finem, prout est Ecclesiasticus, ad alium finem sive Enantamentum quod ad alium effectum tendit, subsequi non debeat, etc.

Lib. 4. pag. 115. v° :

Illi contra quos dicti processus, Enantamenta, vel executiones fient, etc.

Pignorare. Vide Nantum. Enantare est Procedere et Enantamentum, Processus, a Latino in ante. Vide Sanchez in Glossar. Poem. del Cid, voce Enadran.

P. Carpentier, 1766.

Enantamentum, Proscriptio, abalienatio, ab Hisp. Enajenamiento. Charta Petri III. reg. Aragon. ann. 1351 :

Licet criminosi aliqui per aliquem ex vobis.... banniti fuerint, vel a pace et treuga ejecti per alios officiales forsitan ignaros de hujusmodi bannimento vel Enantamento... hujusmodi bannitos vel a pace et treuga ejectos receptare non desinunt.