« »
 
[]« Ensaisinare » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 269b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/ENSAISINARE
ENSAISINARE, a Gallico Ensaisiner, In possessionem mittere. Charta ann. 1299 :
Ensaisinavit per librum de feodo Malefolii, quod deguerpivit Odoardus Dumontés.
Sed et Ensaisiner, pro Capere, subripere, vulgo Se saisir, prendre, dixerunt nostri. Lit. remiss. ann. 1413. in Reg. 167. Chartoph. reg. ch. 179 :
Disoit l'en contre icellui Jehan qu'il c'estoit Ensaisiné[] furtivement d'une coste-hardie,... dont il fu trouvé saisi. Laquelle suppliante eust prins et se feust Ensaisinée furtivement d'une robe de drap vert,
in aliis ann. 1419. ex Reg. 171. ch. 96.