« »
 
[]« Entorca » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 271b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/ENTORCA
ENTORCA, Entorcha, Cereus intortus, tæda, Gall. Torche. Comput. ann. 1372. inter Probat. tom. 2. Hist. Nem. pag. 320. col. 1 :
Item solvi Bertrando Aujacii speciatori Nemausi, pro iiij. Entorcis sive brandonibus habitis ab eodem, ponderantibus xx. libras, ij. grossos, medium, pro libra ; quæ Entorchæ erant necessariæ dominis consulibus Nemausi, etc.
Vide supra Antorca et mox Entorticium.