EPIDENDÆ, Glossarium mediae et infimae latinitatis, Du Cange et al.

« Epidendæ » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 274a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/EPIDENDAE

EPIDENDÆ. Felix Monachus Gyrwensis in Vita S. Guthlaci n. 5 :

Peractis vero mensium Epidendarumque cursibus, cum pariendi tempus immineret, etc.

Uticensis Codex, uti monet eruditus Mabillon. mensium Epipendarum dierum cursu absque copula præfert. Ex quibus satis patet barbaro hoc et incerti licet etymi vocabulo innui totos illos novem menses, quibus uterum gerit mulier. Editio vero Bollandina hoc loco præfert :

Peractis vero mensium hebdomadarumque cursibus.

Ubi Henschenius monet vocem Epidendarum, quæ in aliis codicibus reperitur, poni pro Interpendentium : sed id meræ est conjecturæ ac incertæ. Alia suggerit eruditus Cotelerius in Notis ad tom. 1. Monumentor. Ecclesiæ Græcæ pag. 715.