« Epigrare » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 274b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/EPIGRARE
EPIGRARE, pro Epigrafare, si bene conjecto, a Græco ἐπιγράφειν, Chartam subscriptione firmare. Chartularium Aptensis Eccles. fol.
110 :
Acta commutationis carta xiii°. Julii regnante Rodulfo, Indictione iv. Martinus Epigrare et firmare præcepit, manu sua roboravit.