« Epitogium » (par C. , 1678), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 281b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/EPITOGIUM
EPITOGIUM, Britannico ad Juvenalis
Sat. 6 :
Est genus vestis quod togæ superinduebatur.Joan. Sarisberiensis lib. 8. Policrat. cap. 11 :
Hic cepa tunicatior, densatus pellibus et Epitogiis, chlamydi penulam superducit.Occurrit in Notis Tyronis pag. 157. apud Quintilianum lib. 1. cap. 9. Dicitur etiam vestis superior Clerici ἐπιτόγιον, in Vita S. Joannis Theristæ cap. 1. in Actis MSS. B. Yvonis non semel. Vide in vocibus Alna et Caphardum. Concilium Londinense ann. 1342. cap. 2. de abusu Clericorum in vestibus :
Epitogiis ac clocis uti patenter videmus.Statuta Ecclesiæ Cadurc. inter Anecd. Marten. tom. 4. col. 727 :
OmnibusVide tom. 4. Hist. Academiæ Parisiens. pag. 390. et Lobinelli Glossarium ad calcem Hist. Britann. Epythogium foderatum, apud Rob. Goulet in Compendio Jurium Univers. Paris. fol. 13.(Clericis)etiam prohibemus, ne Epitogium, tabardum, seu mantam foliatam(folratam)usque ad oram curtam sic deferant, quod vestis inferior notabiliter videatur.
P. , 1766.
◊ Glossar. Gall. Lat. ex Cod. reg. 7684 :
Epitogium, housse. Aliud ex Cod. 7692 :
Epytogium, houce vel secot.Leg. Sercot. Memor. D. Cam. Comput. Paris. ad ann. 1263. fol. 53. v° :
Injunctum fuit... omnibus clericisindecens, ut videtur, in Inquisit. ann. 1217. apud Spon. tom. 2. Hist. Genev. pag. 419. Fuit quoque mulierum vestis, ut colligitur ex Testam. Hugæ viduæ ann. 1347. in Chartul. Anton. Massil. fol. 220 :(cameræ)quod de cætero habeant et defferant Epithogia longa, honesta, ipsaque defferant in camera et extra per villam continue. Conjugati vero in mantellis forratis penna alba vel nigra, et capucia forrata similiter vel Epithogia curta saltem ad honorem et decentiam cameræ supradictæ incedant, veniant et recedant. Epitogium anaptum,
Item lego Vivandæ Michaelæ de Massilia tunicam et Epitogium meum panni coloris pebrati pro diversis servitiis mihi per eam impensis.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Eplitogium, pro Epitogium. Statuta Cisterc. ann. 1433. inter Anecd. Marten. tom. 4. col.
1585 : Abbates et Monachi.... a gestatione camisiarum linearum, giponum, tunicarum nigrarum, diploidorum, Eplitogiorum, aut aliorum quorumcumque habituum inordinatorum prorsus abstineant.