« Eporedica » (par C. , 1678), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 282b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/EPOREDICA
EPOREDICA. Plinius lib. 3. cap. 17 :
Oppidum Eporedia, Sibyllinis libris a populo Romano condi cœptum. Eporedicas Galli bonos equorum domitores vocant.Merula sic dictos putat, quasi Opperiiders, Belgice, i.
primos equestris militiæ, magistros equitum, vel equisones eximiores. Alii alia censent. Id constat ejusdem originis haberi debere nomen appellativum Gallici Ducis, Eporedigis dicti Cæsari lib. 7.