« »
 
[]« Equester » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 283b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/EQUESTER
EQUESTER, Papiæ dicitur ille qui certaminibus medius intervenit, per quem utraque pars rectam fidem sectatur, et tunc videtur dici ab æquus. Sequester. Gl. MS. Ecclesiæ Parisiensis : Eques et Equester unum est. Aliud porro sonat apud Guillelmum Bibliot. in Adriano II. PP. pag. 222 :
Cum die quadam a... PP. Sergio consuetudinaliter denariis 40. perceptis domus suæ portas revertens ingredi vellet, ac præ multitudine peregrinorum, quæ ibi fiducialiter more solito, velut ad horreum commune confluxerat, omnino nequiret : misericordia motus, Equestri suo retulit, nil sine tantis fratribus in tantillis denariis sibi esse commune.
Infra :
In qua redundatione cum miraretur Equester non solum defecisse denarios, etc.
An Equistrator ? Ita videtur innuere Petrus de Alectis Episcopus Senogalliensis in Itiner. Gregorii XI. PP. :
Equestres, seu habenarum Præsulis directores, erant manipulis induti panno simili.
Vide Equinus.