« »
 
[]« Eradicare » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 286c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/ERADICARE
ERADICARE, Expellere, quasi radicitus avellere. Ottobonus Scriba lib. 3. Annal. Genuens. ad ann. 1196 :
At quum videret se eos minime posse de campo et castris Eradicare, et nihil proficere posse... retraxit se cum militia sua et fortia.
Eradicarius, Radicitus avulsus. Faustus Regiensis Serm. ad Monachos :
Quid gravius, quando subito, tanquam aliquis repentinus Eradicarius de loco ad quem te Dominus vocaverat,... oblivisci loci illius, in quo primum et dulcissimum immutationis habitum et nomen secularis exueris.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Eradicatio, Exstirpatio non semel in Bibliis sacris ; interitus, cædes, Tertulliano de Resurr. carnis cap. 27 :
Post Antichristi Eradicationem agitabitur resurrectio.
Juramentum fidelitatis Ordinum regni Daciæ Christierno Regi ann. 1523. apud Ludewig. tom. 5. pag. 322 :
Postremoque cum effusione sanguinis nostri, etiam Eradicatione floris Danice Nobilitatis... victoriam adversus prædictum regnum obtinuimus.