« 2 eremitare » (par C. , 1678), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 3, col. 287c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/EREMITARE2
2. EREMITARE, vel Heremitare, Vastare. Chronic. Gothor. seu Lusitan. era 904 :
Et maris littora Heremitavit atque destruxit.Ibid. :
Conimbriam ab inimicis possessam Heremitavit.
Eremitas, Vastatio. S. Eulogius in
Documento Martyrii :
Proponunt vobis... Eremitatem Ecclesiarum, compeditionem Sacerdotum, dispersionem ministrorum.